Big Blue Diving
Blijf op de hoogte en volg Maaike
12 Juli 2014 | Nederland, Maarheeze
De titel zegt het al. We zijn op Koh Tao aangekomen ,hèt duikeiland. Na een helse rit in de boot van Koh Samui naar Koh Tao heb ik het overleeft. Met flinke storm op zee ging de boot nogal lekker op en neer. Ik had mijzelf neergelegd op 2 stoeltjes en ben gaan slapen. Maar hoorde later dat er rondom mij heen hevig gekotst werd. Tja kleinigheidje blijf je houden. We liepen de pier af, en echt waar niet gelogen, er stonden wel 40 man met bordjes taxi in hun hand. Nou was dus niet bang dat we geen accommodatie zouden vinden. Een man claimde ons aan en we vonden hem wel leuk. Een vlotte kleine krullen kop (tja krullen doen al heel wat natuurlijk ) In Koh Tao is het zo dat als je een duik cursus neemt van een paar dagen daar een accomodatie bij zit. Dit waren we niet van plan maar mister krul (zo noemde we hem ) zou ons wel helpen met zoeken. We kwamen aan op Big Blue Diving report. Prachtig !aan het parelwitte strand..Helaas veel regen en erg grijs maar ondanks dat erg mooi. Mister krul had voor ons al een drankje klaar staan en iemand die met ons een duik afspraak kwam maken. Want duiken dat gingen we zeker voor een dag doen ! We liepen langs het strand af en Mister krul vroeg voor ons overal naar de mogelijkheden voor te slapen. De zon brak Door en we kwamen bij een strandbungalow aan. Direct aan het strand voor Nog geen 6 euro per nacht. Nou meteen verkocht natuurlijk. Daar zaten we dan. Fucking aan het strand met het mooiste uitzicht ever ! Die dag lagen we gewoon wat te chillen en besloten savonds het nachtleven op te zoeken op het strand. De volgende dag werden we wakker van de wind en de regen. Ons huisje ging voor ons gevoel alle kanten op en echt veilig leek het niet. We wilde die dag veel ondernemen zoals de eilanden tour. Met de boot alle omliggend eilandjes af. Helaas vaarde er geen boot die dag ivm de storm. Er zat niets anders op dan te gaan shoppen en massage te nemen. Die avond was natuurlijk Nederland weer aan de beurt voor te gaan ballen. Ik besloot niet mee te gaan omdat we de volgende dag vroeg gingen duiken. Aangezien het hier 5 uur later is begon de wedstrijd pas 3 uur snachts. Inmiddels waren we niet meer zo verliefd op ons huisje. Het licht in de badkamer was kapot ,geen water uit de kraan,geen gordijnen voor de ramen. Kimberly dook haar bed in om fit te zijn voor de wedstrijd en ik ging mezelf nog even douche en was van plan om de stad nog even in te gaan. Net als ik de douche uitzet komt me er een windvlaag aan om bang van te worden. Het huisje wiebelt echt alle kanten op en in mn gedachte vliegt het dak er al af. Ik ben de badkamer nog niet uit en ja hoor.. weg dak ! Er vliegen gewoon een aantal gipsplaten de lucht in. Mee besluiten we allebei ons backpack in te pakken en om een ander huisje te vragen. We waren wel even bang want er kon natuurlijk vanalles gebeuren. Ik in mn pyjama over dat resort opzoek naar een eigenaar. Want echt een receptie was er niet. Uiteindelijk kwam ik bij een of andere schuur aan en riep maar hallo totdat ik iemand zag. Oma kwam naar buiten met haar zaklamp. Geen woord engels maar ze liep me achterna. Scheen een paar keer op ons huisje en zal wel gedacht hebben :wat een aanstellers ! Hun leven daar natuurlijk gewoon zo . Na flink wat zeuren kregen we een ander huisje. Veilig en wel zaten we in een veel grotere met alles erop en eraan. Slapen ging natuurlijk Door de adrenaline niet meer dus het werd een korte nacht. De volgende dag was het dan zover. We gingen duiken ! Super kicken ! We begonnen met wat theorie. Passen van onze wet shoot en Finnen. Daarna was er tijd voor lunch en daarna gingen we dan toch echt de zee op. Redelijk zenuwachtig was ik wel. Bang voor het onbekende. We zaten met ons 3 in een groepje met een Belg. Een Nederlandse instructeur Lotte ! Nou dat kon niet meer fout gaan. Eenmaal op de boot mezelf in het strakke pak gehesen want strak morst die zitten. De brandwonden van het omhoog trekken zitten op mijn vingers maar aan was die. We kregen gewichten om ons middel om beter te kunnen zakken. Ik vroeg of het bij mij wel nodig was maar zelfs bij mij was het nodig. Toen kregen we de gasfles omgehangen waar onder andere de ademautomaat aan zat. We kregen instructies Hoe we het water in konden springen. Dit verliep allemaal prima. We zwommen op ons rug naar het ondiepe waar we de skillss konden oefenen voordat we gingen duiken. Dit zijn oefeningen als bijv je duikbril vol water loopt of je mond. Nou daar gingen we dan. Op ons knieën onder water al ademend Door het ademautomaat. Ik raakte volledig in paniek. Je moet je voorstellen dat je neus afgedekt zit in het masker. Je vanalles aan je lijf hebt hangen en je moet ademen Door een rietje. Een paar keer probeerde ik onder te blijven om de skillss te oefenen maar bleef maar in paniek. Kreeg de knop niet omgezet. Lotte besloot dat ik even een op een moest gaan oefenen. Dit deed ik met Scott. Een Engels man. Top ,hartstikke in paniek en geen Engels kunnen op dat moment. Maar hij kreeg me rustig. Hield onder water mijn hand vast en oefende met me net zolang totdat ik me zeker voelden. Ik durfde de duik aan. Lotte zwom onder mij en hield mijn hand vast (als ik dit zo typ voel ik me net een idioot. Maar je kunt je echt niet voorstellen hoe kwetsbaar je kunt zijn ) ik zag van allerlei mooie dingen voorbij komen. Van mooie grotere vissen tot mooi koraal. Een ding weet ik zeker onder water is het echt prachtig. Gefocust op al het moois heb ik maar liefst 10 a 15 min onder water gedoken tot wel 8 meter diep. Super trots was ik op mezelf dat ik mezelf toch maar weer overwonnen had. Eenmaal terug op de boot varend naar duikplaats 2 kreeg ik weer spanning. Na geruststelling van Lotte dat ze ook deze keer weer aan mijn zijde bleef wilde ik het toch proberen. We doken in het diepe en moesten via een touw 6 meter naar beneden om vervolgens daarna 12 meter dieper te gaan. Alles ging goed. Had mijn oren onder controle ,ook mijn ademhaling en echt bang was ik niet. Totdat ik begon te hyperventileren. Kreeg dus duidelijk niet genoeg zuurstof en probeerde nog even rustig te worden maar het was te laat. Ik wilde als een malle naar boven want was aardig in paniek. Eenmaal boven moest ik echt 10 min op adem komen omdat ik echt te weinig zuurstof had gehad. Ik besloot terug te gaan naar de boot. Mijzelf dwingen op dit moment zou me alleen maar nare ervaringen opleveren aan het duiken terwijl ik het de eerste keer toch maar geflikt had en het super gaaf vond. Lotte pushte me ook niet meer want zag echt in mn blik dat ik bek af was. Eenmaal terug op de boot keerde de rust volledig toe en kon ik alleen maar trots zijn. Al met al een super ervaring,jammer dat het zo moest lopen maar niet alles is voor je weggelegd. Die avond sliep ik als een roos onder water, haha. Zodat de volgende dag de reis kon beginnen naar party eiland : Koh Phangan !!
Liefs , Maaike